
Waarom ruziemaken soms precies is wat je nodig hebt
En hoe bewustzijn het verschil maakt tussen herhaling en verandering
De meeste mensen zien ruzie als een teken dat er iets mis is. Iets dat je het liefst vermijdt. We willen harmonie aan tafel, rust op de werkvloer, en vooral geen gedoe. Maar wat als ruzie, of breder: conflict, niet het probleem is maar juist een ingang naar groei?
Conflicten zijn geen foutje in het systeem. Ze zijn een wezenlijk onderdeel van ons bestaan. Ze spiegelen onze angsten, verlangens en overtuigingen. En juist dát maakt ze zo waardevol. Want als we bereid zijn om die spiegel te bekijken, kunnen we ontdekken wat er diep vanbinnen wringt of roept om aandacht.
De cirkel van wantrouwen
Wat er vaak gebeurt in conflictsituaties, is dat er – meestal ongemerkt – een cirkel van wantrouwen ontstaat. Het begint klein: twijfel aan de ander, aan jezelf, of aan hoe het de vorige keer ging. Die twijfel wordt zelden uitgesproken, maar wel gevoeld. En dus ga je je inhouden, je terugtrekken of juist extra je best doen. De ander voelt dat, en reageert vanuit zijn of haar eigen beschermingsmechanisme. En zo bevestig je elkaars angst en scepsis. Het contact raakt verstoord. Je gedrag wordt gelezen als bewijs dat je niet te vertrouwen bent – precies zoals jij het gedrag van de ander óók leest.
En voor je het weet zit je vast in een patroon: ik vertrouw jou niet, jij vertrouwt mij niet, en we bevestigen elkaar daarin. De motor onder veel escalaties? Die cirkel van wantrouwen.
Bewustzijn als sleutel
Die cirkel is hardnekkig. Maar niet ondoorbreekbaar. De enige manier om eruit te stappen, is bewustwording. Dat iemand – jij dus – opmerkt: hé, dit is een patroon. Dit gaat niet alleen over de ander, dit gaat ook over mij. Over mijn overtuigingen, mijn reflexen, mijn innerlijke bril.
En dan ontstaat er iets nieuws: inzicht. En met inzicht komt keuzevrijheid. Dan hoef je het niet meer automatisch te herhalen. Dan kun je iets anders doen dan je gewend bent. Niet omdat de ander verandert, maar omdat jij verandert.
Overtuigingen aan het roer
Onze overtuigingen – over onszelf, de ander, de wereld – zijn als onzichtbare stuurmannen. Ze bepalen hoe we kijken, voelen en reageren. Als jij diep vanbinnen gelooft dat je niet gehoord wordt, of dat je alleen oké bent als je alles onder controle hebt, dan kleurt dat je hele communicatie. En dus ook je conflicten.
Wat interessant is: die overtuigingen zijn niet vast. Ze zijn gevormd, en dus kunnen ze ook hervormd worden. Door nieuwe ervaringen, door bewust herhalen van andere gedachten, door kleine keuzes die nieuwe paden inslijten in je brein. De wetenschap noemt dat neuroplasticiteit. Spiritueel noemen we het: manifesteren.
Van conflict naar creatie
Hier raakt het persoonlijke het universele. Want als overtuigingen je realiteit kleuren, dan is ieder conflict een kans om die realiteit te herscheppen. Door bewust te worden van wat je gelooft – over jezelf, de ander, het leven – en je open te stellen voor iets nieuws.
Als jij gelooft dat je het waard bent om gehoord te worden, ga je anders praten. Als jij gelooft dat de ander niet per definitie tegen je is, ga je anders luisteren. En wat je uitzendt, trek je aan. Dat is de essentie van de wet van aantrekking: jouw binnenwereld vormt je buitenwereld.
Dus ja, ruzie mag
Soms is het precies de vonk die je nodig hebt om wakker te worden. Om te zien waar je vastloopt. Om je bewust te worden van wat je gelooft, wat je nodig hebt, wat je eigenlijk wilt. En als je dát durft te onderzoeken – en doorvoelen – dan kan een conflict iets heel anders worden: een ingang naar ontwikkeling.
Wil je meer leren over hoe je bewust en constructief met conflicten omgaat – thuis, op het werk of met jezelf?
In mijn boek Jij begon! én in de bijbehorende e-learning duik je dieper in deze thema’s. Je leert hoe je verhalen doorbreekt, patronen herkent en conflict inzet als ingang tot verandering.
Lees hier meer